Verschillen maken het verschil
Ik kreeg een nieuwe vraag voor een bemiddeling omdat er spanning is tussen twee leidinggevenden. Meestal ga ik meteen met de betrokken partijen samen aan de slag maar er was weerstand. “Is dat écht nodig?” Is het niet wat overroepen dat we hierover moeten samenzitten?”
Ik vroeg aan één van hen : “wanneer zou het voor jou toch zinvol kunnen zijn?” Antwoord: “Als ik nog iets nieuws zou ontdekken, iets zou horen wat ik nog niet weet.”
Ik dacht ‘fantastisch’ Want dat is een onderzoekende houding, een belangrijk principe om in dialoog te gaan met elkaar.
’t Was meteen ook duidelijk dat ze heel verschillend zijn. Als persoon en daardoor ook in hun manier van werken.
Overal waar mensen zijn, is er sprake van verschillen tussen mensen. Die verschillen zijn betekenisvol. Onderlinge verschillen maken het mogelijk dat we elkaar kunnen aanvullen en met elkaar iets kunnen doen, waar we alleen niet tot in staat zouden zijn.
Al van jongsaf ervaren we dat verschillen ons ergeren. Ze leiden al snel tot kampen, concurrentie, ontkenning van iemands waarde, strijd, conflict. In de praktijk is het verdomd moeilijk om positief met verschillen om te gaan en dan kiezen we ervoor om daarover te zwijgen om de goede relatie in stand te houden. Het negeren van verschillen is niet altijd meteen zichtbaar en neemt subtiele vormen aan die pas later naar boven komen. Maar alleen maar aandacht hebben voor overeenkomsten werkt niet. Dan verdring je de realiteit. En dan komt dat vroeg of laat toch terug in beeld.
De kunst is dus om niet te vroeg maar ook niet te laat te zijn om aandacht te besteden aan de verschillen. Dat betekent meer dan alleen maar feitelijk constateren dat er verschillen zijn. Want het roept ook emoties op, dus ook aandacht geven aan de emotioneel geladen aspecten ervan.
Belangrijk is dat er tijd en ruimte voor wordt gemaakt. Ik kan het niet beter verwoorden dan één van mijn podcastgasten: “Door ruimte te krijgen om het verhaal te doen, kan je het beter vastpakken, creëer je het verhaal verder en laat je het bewegen.”
Laten we vooral die onderzoekende houding blijven aanzetten en nieuwsgierig blijven naar die ander. Ontdekken wat we nog niet weten. Want er valt altijd nog iets op te rapen dat we nog niet wisten. Over onszelf, de ander. En wat betekent dat dan?
Verlies je nieuwsgierigheid niet,
Warme groet,
Lili
